Kako zaustaviti Mikela Artetu i Arsenal da igraju fudbal kao da je ragbi
Presing manija: Lopta u aut sa starta!
U trenutku kada je Deklan Rajs namerno katapultirao loptu van terena sa samog početnog udarca, dok je Arsenal tonuo protiv Liverpula, vazduh na stadionu se zgusnuo od neverice – je li ovo vrhunac moderne fudbalske opsesije presingom? Nije samo Mikel Arteta uhvaćen u ovoj mreži; Luis Enrike u Parizu, vođa Pari Sen Žermena – tima koji pleni gledaoce svojim sjajem i titulama Lige šampiona – naređuje zvezdi poput Vitinje da šalje loptu duboko u protivničku polovinu, pretvarajući svaki start u rat za teritoriju. Ova taktika, koja se širi poput virusa kroz sve rangove fudbala, pretvara igru u šahovsku partiju gde je posed neprijatelj, a aut saveznik.
Priča počinje nevino, kao taktički trik koji je ubrizgao uzbuđenje u dosadni početni udarac. Zamislite: Adam Vorton u Kristal Palasu radi isto, Njukasl se pridružuje horu prekršilaca u Premijer ligi, a smeh publike brzo prelazi u zabrinutost. Pregovori između trenera i igrača postaju napeti – Enrike okleva, ali insistira, navijači na društvenim mrežama bjesne, optužujući da fudbal klizi u ragbi varijantu gde se lopta baca umesto da se plete. Iznenadni preokret dolazi od stručnjaka poput Majkla Koksa iz The Athletic-a, koji predlaže pravilnu revoluciju: pomeri aut napred do ivice kaznenog prostora, ili zahtevaj tri dodira pre izbacivanja, pretvarajući start u brzi trougao pod pritiskom jurišnika.
U srcu ove drame leži Arsenalov slučaj, gde Artetina opsesija presingom otkriva rupe u timu – nisu na dnu tabele samo po “velikim šansama”, već i zbog transfernih promašaja. Kulminacija stiže sa izjavama sportskog direktora Andree Berte, koji je “srećan” što Arsenal nije uložio 22 miliona funti u pogrešnog igrača, nagoveštavajući da je hteo drugog defanzivnog veznjaka umesto Martina Zubimendija. Ovaj transferni oklevanje, poput izbijanja lopte u aut, pokazuje kako klubovi biraju sigurnost nad rizikom, upoređujući to sa prošlogodišnjim rekordima Liverpula, koji su nadmašili Arsenal i Čelsi u transfernim dobitcima, gotovo ostavljajući Totenhem u prašini.
Na kraju, ova presing fiksacija nije samo taktička – ona je signal dubokih promena, gde timovi poput Arsenala moraju preispitati transfere da bi vratili ravnotežu između veštine i pritiska. Očekivanja su visoka: hoće li pravila spasiti fudbal od teritorijalne tiranije, ili će klubovi kroz pametne potpise poput potencijalnog Zubimendijevog zamenskog vratiti igru korenima? Posledice? Euforija za one koji se prilagode, razočaranje za one zarobljene u starim obrascima.
